Juan Peron döneminin, üzerinde yarattığı hüzün ve yalnızlık duygusu içerisinde bir ömür geçirdi. Ailevî ırsî bir tibbî geleneğin son halkası olarak görme yeteneğini tamamen kaybettiğinde bitmişti acı dolu Peron devri. Buenos Aires kütüphane Müdürlüğü bu atmosferde kendisine verildiğinde, artık göremez durumda olduğundan, bu durumu hayatının en acıklı ironisi olarak tanımladı. Hayatının büyük kısmını annesi ile geçirdi. Büyük tutkuları, ihtirasları yoktu. Cenneti, rahatsız edilmeden sınırsızca okuyabileceği bir tür kütüphaneye benzetirdi. Çok kişili, çok parçalı, çok yönlü, çok karakterli bir sanat insanıydı. En büyük tutkusu, kendine has metaforlarla düşsel ve masalsı dünyaları resmetmekti. Ölene dek, dindirilemez bir öğrenme açlığına sahipti. Bu kitabını, 1960 ta yayınladı. Uzun roman tarzında değil, bazı kısa yazılar ve şiirlerinden oluşmuş bir eseridir YARATAN. Benim en çok dikkatimi çeken bölüm, hiç kuşkusuz, "Everything and nothing" (Herşey ve hiçbirşey) başlıklı üç sayfalık kısım oldu. Kitaba adını veren ana omurganın, burası olduğunu düşünüyorum. Bu kısımda, kurgusal ve ilginç birisinin, arayış ve vazgeçmelerle dolu hayatından bahsedildiğini düşünerek merakla sonuna doğru ilerlediğiniz yazının finalinde, birdenbire ve şok edici şekilde bu karekterin Shakespeare olduğunu, hem de bizzat Tanrının hitâbıyla duymak, üstelik kendisinin de tıpkı Shakespeare gibi, yarattığı varlık sayısınca farklı formlarda var olduğunu, hem herşey hem de hiçbirşey olmayı "Ben de sadece ben değilim." sözüyle itirafıyla duymak, oldukça sarsıcı ve müthiş bir ifâde gücü... Son olarak: aynı ifâde, Cennetin Krallığı filminin final sahnesinde, şehri kahramanca savunan Godefroy liderligindeki Haçlıların Kudüsten serbestçe çıkmalarına izin veren Selahaddin Eyyubî tarafından da dile getiriliyordu.

YaratanJorge Luis Borges · İletişim Yayınevi · 2017182 okunma

·

87 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.