Anne karına tutunmak değil kardeşlik, el ele tutuşmakta.
Elini bana hiç uzatmadın. Birlikte büyüdük ama birlikte yürüyeceğimiz bir yol hiç olmadı. Öksüz ve yetim kalınca kardeşlik kalkıyormuş tahtaya. Asıl sınav o zamanmış meğer. İnsan ezberini unutuyor, bildiği her şeyden şüphe duyuyor,apışıp kalıyor.
Sayfa 48 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.