'Ve bana tek bir şey söylemek düştü...' kitabın son paragrafı böyle başlıyor. Cengiz Aytmatov'un okuduğum ilk eseri olan Beyaz Gemi beni epey sarstı doğrusu. Romanda, bir çocuğun tertemiz kalbi ile yetişkinlerin acımasız dünyasının taban tabana zıtlığı tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor. Okurken kendinizi bir yandan küçük bir çocuğun sımsıcak hayal dünyasında gezinirken buluyor bir yandan ise dünyanın zalimliğini, haksızlıklarını ve adaletsizliğini tadarken buluyorsunuz. Belki hastanede nöbet aralarında okuduğumdan mıdır bilmem genel manada kitaba kasvetli bir hava hakim. Neyse ki yazar romanın sonunda 'Doğruluk ölmeyecektir' diyerek bir parça içimize umut tohumları serpmeyi de ihmal etmemiş. Ben de incelememi Cengiz Aytmatov'un sözleriyle bitirmek istiyorum. 'Merhaba beyaz gemi, benim gelen.' Keyifli okumalar.

Beyaz GemiCengiz Aytmatov · Elips Kitap · 200670,8bin okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Altınay Aydın