Dikkat spoiler içerir! Franz Kafka, yaşamın gerçeklerini kendi gözlemleriyle okurlarına sunar. Bunu yaparken sade bir dil kullansa da bazı yerlerde yaptığı alegorik anlatımlarıyla okuyucularını düşündürmeye iter. Ben eserlerini okurken onun yaşamının da bilinmesi gerektiğini düşünüyorum. Özellikle de Açlık Sanatçısı öyküsünde bu daha çok hissedilir. Kitabın sonunda M. Kamil Utku 'nun yazdığı yazıda Franz Kafka'nın yemek düzenininden dolayı vereme yakalandığını anlamak da zorluk çekmiyoruz. Hayatın onun açısından zorluklarını özellikle de aile ilişkilerinden dolayı oluşan olaylardan dolayı besin düzenini bile değiştirdiğini görüyoruz. Kafka'nın kurgusal metinlerinde de beslenme sorunları, pek çok incelemeye konu olmuşlardır. Dönüşüm, Açlık Sanatçısı gibi eserleri bu örneklerden sadece ikisidir. Kahramanların yemek yiyememe, yemekten bilinçli olarak vazgeçmeleri, besin bulma zorlukları gibi durumları eserlerinde anlatır. Kafka vejetaryendir. Fakat yaşama tepki olarak bu durumdan vazgeçebileceğini ya da bu durumu benimseyebileceğini bize kanıtlar. Yemek yeme alışkanlığı onun düşüncelerine göre, yaşadıkları olaylara göre değişir. Bu eser dört tane öyküden oluşur. İlk öykü, İlk Acı'dır. Bir trapez sanatçısı'nın yaşadıklarını anlatır. Trapez sanatçısı, sirk sahnelerinin yapıldığı yerde tepede yaşar. Zaten ihtiyaçları da azdır. Bu yüzden nöbetleşe bir kaç kişi onun isteklerini yerine getirmek için durur. Bu iş için tasarlanmış küçücük kapların içinde onun istekleri yukarı uzatılıyor, aşağıya inecek şeyler yine aynı kaplardan iniyordu. Trapez sanatçısının konuşabildiği kişiler, arada gelen meslektaşları ya da sirk için yapılan çalışmalarda gelen işçilerdi. Trapez sanatçısı için en zoru da iş için yapılan yolculuklardır. Trene biner ve düzeninin değişmesi onu rahatsız eder. (İşte düzen değişikliğinin sanatçıyı rahatsız etmesi yazarın hayatında da yaşadığı bir durumdur ve eserine de aktarmıştır.) Trende bagaj bölümünde oturarak kendini daha rahat hisseder. (Burada sanatçının tıpkı yazar gibi kendini başka bir dünyaya ait olduğunu hissetmesi anlatılır.) Bir gün menajerinden ağlayarak gösterileri için bir tane daha trapez ister. İşte bu istek onun ilk acısı olmuştur ve menajerinin de anladığı gibi de bunun devamı gelecektir. Sanatçının yüzünde oluşan ilk kırışıklık da bunun belirtisidir. İkinci öykü ise, Küçük Bir Kadın'dır. Küçük bir kadın ile anlatıcı arasındaki ilişkiyi anlatmaktadır. Bu küçük kadın, anlatıcıdan nefret etmektedir ve onun hayatını zehir eder. Anlatıcıdan bu durumdan kurtulmanın yollarını aramaya çalışır. Üçüncü öykü Açlık Sanatçısı'dır. Bir zamanlar çok izlenen Açlık Sanatçısı gösterileri eski şöhretini kaybetmiştir. Kırk gün aç kaldıktan sonra yemek yemek için zorlanan Açlık Sanatçısı aslında kendi seçimiyle bu mesleği seçmiştir. Gösteriler eski rağbetinden azalınca artık sirkte çalışmaya başlayan Açlık Sanatçısı'nın söhreti burada da kısa sürer. Hayvanların yanındaki bir kafese atılır ve en sonunda kokmaya başlayınca artık oradan da alınarak yalnızlığına bırakılır. (Burada Dönüşüm eserinde de görüldüğü gibi "Farklı olmak dışlanmak demektir." mesajı yer almaktadır.) Dördüncü öykü ise, Şarkıcı Josephine ya da Fare Irkı'dır. Josephine'in şarkılarını ve ıslıklarını diğerleri gibi olduğunu düşünseler bile onu dinlemeye her zaman gelirlerdi. Onları çeken bir şey vardı. Bu da Josephine'in şımarmasına ve isteklerini söylemesine neden olurdu. Her şeyi yaparlardı ama Josephine çalıştığında gösterileri için dinçli olamadığını söylediğinde, onun da herkes gibi çalışması gerektiğini söylediler. Josephine ilk isyan eder, şarkılarını, ıslıklarını azaltır ve en sonunda gösteri yapmamaya karar verir. Bu artık onları ilgilenmez ve Josephine'den vazgeçerek onu tarihe gömerler.

Açlık SanatçısıFranz Kafka · Altıkırkbeş Basın Yayın · 20006bin okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

fulden ufacık