"Eh aslında hayat başlı başına, eğilip bükülen, sıçrayıp kıvrılan, dönen, uçan, sürünen ve diplere doğru giden ve tümü, tümden bir dans değil midir? (Sf.23)."
Huzurun kitabını okumuş gibiyim. Meryem'in eşi Cahit'i kaybetmesinin ardından düştüğü o derin boşluk ile başlıyor kitap. Onun acısını, savrulmasını, kararsızlığını yazar
