Şehper kelimesini hiç duymamıştım. Farsça kökenli ve kuş kanadının en uzun tüyü anlamına geliyormuş. Osmanlı'da da kavukların ön kısmına takılırmış. Sayfa sayısı olarak kısacık bir kitap. İçerisinde on altı öykü barındırıyor.
.
Daha önce yazarın "Kağıt Gemiler" adlı kitabını okumuştum. Özellikle üslubu konusunda beni etkilemişti. Oradan aldığım referansla bu kitabını da okudum ve yanıltmadı. Kendisinin şiir kitabı olduğunu da biliyorum ve bu şiirsel dil yazarın öykülerinde hissediliyor. Kısa, vurucu, çarpıcı cümleler...
.
Öyküler birbirinden bağımsız gibi dursa da ortaklıklar söz konusu. Bir lunapark imgesi hemen bütün öykülerde var. Dönmedolaplar, salıncaklar, atlıkarıncalar... Ortak karakterler de var öykülerde.
.
Yazarın bu kitabıyla Notre Dame de Sion Edebiyat Ödülü kapsamında mansiyon ödülü aldığını da belirtmiş olalım.