Şöyle bir yorumlara göz gezdirdim ama sanıyorum tek beğenmeyen ve ortanın altında bulan tek kişiyim. Birincisi şu kelimeleri tek tek yazma olayının neyi güzel anlam veremedim. Yıkık. Kırık. Çıkık. Vs. Kafiye düzeni mi belirliyoruz acaba? Tek kelimelik bir şey yazılacağı zaman bence uzun cümlelerden sonra vurgu amaçlı olmalıdır. Beni çok rahatsız etti bu durum.
Konulara gelince umarım bu kitabı intihara meyilli birisi okumaz. Çünkü bu kadar melankoli ve ölüm muhabbetini kaldıramazdı. Sürekli kadınları erkek organıyla görme ilginçliğine ise ne denir bilemedim. Şizofreni mi yoksa cinsel bir rahatsızlık mı? Yazarın kendinden, kendi hayatından bir şeyler kattığı doğrudur tabii ki ama bu neden kitabı daha iyi kılsın ki? Bilemiyorum, bunları yazdığım için linç yiyecek gibi hissediyorum… :D
