Avrupa Kültür programı dolayısıyla ağırlandığı 2010 yılı dönüşünde yazmış bu anlatısını yazar. Dünyanın uģultusunu içinde duyabilen Karaduygun insanlardan arkadaşı şair #birhankeskin 'in duyarlığından yola çıkmış, aralarda küçük hikayelerle kimi zaman melankolik dediği bu kelime ölçeğinde üzerlerine gidip sonunda hayatın girift çıkmazlarına dalmış. Kendi deyimiyle uykusu bölünen Birhan'ın uykusuzlukta devinen tutkularının nasıl ateşlendigini anlatmış. 'Hüzün ile keder arasındaki ayrım sınıfsal bir meseledir' diyen şairden, kah kızakçı Yakup'un kah yardımsever hümanist terzi Helin'in kah yapışkan kalaycı Gülayşe'nin, yani her biri hayatın farklı basamaklarına basan bizlerin küçük öykülerine varmış, zamanın bir uzamı gibi. Arada #musaanter 'e dokunmuş, hüzünlü belki de kederli. Yazar #osmanşahin 'in annesinin başarı derecelerini toplamlarda bulması ve hikayedeki Zuhal'in bölmeyi dolayısıyla paylaşmayı bilmemesi, hayata bakış açılarından harika örnekler. Hepimiz yaşamı farklı işaretliyoruz; Kimbilir? Yazarın dili ve olguları anlatım yeteneği için bu kısa eseri, üslubuna alışabilmeniz için iyi bir örnek oluşturuyor. Senaryo ve tiyatroya dahi dokunabilen bu sihirli kalem, onu günümüz edebiyatında farklı bir köşeye oturtuyor. Onu ilk kez okumaya başlayacaklar ve Türkçenin sınırlarını merak edenler için öncül, akıcı ve güzel bir durak: Hayata basit fakat gerekir devinimler...

KaraduygunSema Kaygusuz · Doğan Kitap · 2012292 okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hayat Bu