YAĞMUR YAĞIYORDU
Yağmur yağıyordu Paris kaldırımlarına,
Seni düşünüyordum penceremde.
(Penceremiz olabilirdi!)
Yağmuru sevmediğin geldi aklıma.
Bulutlar da hatırlamış olacaklar ki
Yağmurda üzüldüğünü,
Sağanak durdu birdenbire,
Güneş açtı.
Yüzün güldü mü bilmem,
İstanbul’daki pencerende.
Sayfa 88 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.