Brigitte ve Paula yeni birer hayat istiyor. Daha ferah, daha düzenli. Çevrelerinden ne gördüler peki? Ailelerinden?
Bir erkeğin desteğinin alınmasının şart olduğunu, evlenmelerinin gerektiğini hatta bir çocukla (mümkünse daha çok!) evliliklerini taçlandırmalarını.
Böylelikle her gün sütyen dikmekten kurtulurlar. Değil mi ama?
.
Elfride Jelinek iki kadının hikayesini düz cümleleri keskin bıçak haline getirerek anlatıyor. Bilhassa kadın olduğum için büyük rahatsızlık duyarak okudum bu cümleleri. Çünkü fazlasıyla gerçek, fazlasıyla sert bu hikayeler. Bir yandan zihin açıcı, bir yandan tam da alınlarınıza bir kurşun..
.
Anıl Alacaoğlu’nun pek beğendiğim çevirisi ve aydınlatıcı önsözüyle~
.
Kapak görseli ise, Egon Schile’nin İki Kız çalışması