Eğer bu seriyi bu kadar çok sevmeseydim ve bu kadar çok heyecanlı olmasaydı sırf “direk” yazdıkları için kitabı camdan dışarı atardım. Yine de çıldırıyorum. Öyle hatalar var ki sanki birisi çok kötü bir şaka yapmış gibi hissediyorsunuz. Hatanın kimden kaynaklı olduğunu bilmek ise mümkün değil… Serinin buraya kadar olan kitaplarından en iyisi diyebilirim. Gerçi öbürlerine de aynısını demiş olabilirim fakat burada gerçekten hikaye başka bir yöne dönüyor. Dostun düşman, düşmanınsa dost olduğu dengelerin alt üst olduğu bir kitap. Tom Ward, Hayaletin eski öğrencilerinden birisi olan Arkwright’ın yanında altı aylık kısa bir dönem çıraklık eğitimi almak üzere bataklığın bitişiğindeki bir değirmene gidiyor. Hikaye o kadar akıcı ve hareketli ki bir solukta okuyarak boşluğa düşüyorsunuz. Hayaletin sert mizacının altındaki yumuşak başlılığının yanında Arkwright’ın acımasızlığı soğuk bir duş gibi geliyor. Ben bu seriyi atmosfer olarak biraz Witcher’a benzetiyorum. Konu bakımından demiyorum bunu sadece o hastalıklı ve tehlikeli havası, cadıların saldırgan tavırları, çığlıkları bana yer yer aynı atmosfermiş gibi hissettirdi. Daha fazla bir şey yazmayacağım çünkü kitabı okumak isteyenlerin okuma zevkini baltalamak istemiyorum. Ek olarak serinin bence biraz pazarlama hatasına kurban gittiğini düşünüyorum.

Hayaletin HatasıJoseph Delaney · Tudem Yayınları · 2011293 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Agape