Kitabı henüz bitirmiş bir öğretmen adayı olarak içimdeki tatlı heyecanı nasıl anlatsam bilemiyorum doğrusu. Belki de bu kitabı okuyanlar için oh ne ala memleket diyerek başlamak en doğrusudur. Bu yüzden "Oh Ne Ala Memleket" öyle alelade çocuk kitabı deyip geçebileceğimiz bir kitap değildi benim için. Açık konuşmak gerekirse kitap boyunca bir öğretmenin bu kitabı okumadan mesleğine başlamaması gerektiğini düşündüm. Çocukların dilinden bir yetişkin olarak anlayamayacağımızı, çocukların dilinden -EKERDEN- öyle güzel aktarmış ki durup yaptığınız saçma sapan şeyleri düşünüyor, her sayfa da bir alışkanlığınızı terk etmek adına söz veriyorsunuz. Emre ile sayısız ortak noktada birleşip Reco ile kilo veriyor Elif' in hayal dünyasında geçirdiğiniz zaman size başka bir pencere aralıyor. Keremle günümüze bir göz atıp belki de oyuncak ağaçlarının iyi bir fikir olduğunu düşünüyorsunuz. Ayrıca çocukların okul için sundukları o cazibeli teklifleri denediklerinde kararlarından nasılda döndüklerine şahit olmak sizi gülümseten sayfalardan sayfalara koşturuyor. (50 dk teneffüs 10 dk ders denemesi, bahçede çikolata şelalesi, okula pijama ile gelme...) Tüm koşturmacanın sonunda sahi çocukla çocuk olmayıp başka ne yapacaktık? Çocuğa yetişkin gibi mi davranacaktık? Cevabı yeni atanan Müdür Ş. de... Keyifli okumalar dilerim: Sevgili çocuklarımız ve en çok öğretmenlerimize.

Oh Ne Âlâ MemleketŞermin Yaşar · Doğan Egmont Yayıncılık · 20201,697 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Edanur