Acılarımızdan Alınacak Dersler Var
İtalyan yazar 
Cesare Pavese, 1935 – 1950 yılları arasında yazdıklarından oluşan günlüğünde şiir, edebiyat, sanat, ve hayat konularını ele alıyor.
“Sana bir şey öğretmeyen her türlü acı boşuna çekilmiş bir acıdır.” sözünde de belirttiği gibi çektiği acılardan yola çıkarak ileride aynı şeyleri tekrar yaşamamak amacıyla kendisine öğütler veriyor. Günlüğünden anladığımıza göre en çok acı çektiği konu da kadınlardır. Kadınlar konusunda o kadar acı çekmiştir ki artık adeta bir kadın düşmanı haline gelmiştir.
Günlüğün dikkat çeken yönü, yazarın acımasızca öz eleştiri yapmasıdır. Sanatçılığı, ahlakı, alışkanlıkları, insanlarla olan ilişkisi konusunda sık sık kendisini yargılamaktadır.
Günlükte sürekli bir hoşnutsuzluk ve yakınma hali göze çarpıyor. Günlükte yazarın mutluluğunu dile getirdiği anlat yok denecek kadar azdır.
Yazar günlüğünde intihar fikrini çok kez dile getirmiştir. “Uçurumdan kurtulmanın tek yolu ona bakmak, derinliğini ölçmek ve kendini o boşluğa bırakmaktır.” sözünü dile getiren yazar, buna uygun bir biçimde intihar ederek yaşama veda etmiştir.
Acılarla geçen bir hayat ve bu acılardan çıkarılan derslerin anlatıldığı “Yaşama Uğraşı” okunmayı hak ediyor.
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.