Spoiler içeren bir inceleme daha. Kitabı okurken başta "Nasıl bu kadar popüler olmuş?" diyebiliyorsunuz başta ama yine de bir şekilde akıp gidiyor. Serinin ilk kitabı olmasından kaynaklı (Umarım ilktir, bir türlü düzgün okuma sırasını bulamadım) fazlasıyla hata yakalayabiliyorsunuz ve bu can sıkıyor. En sevdiğim karakter Raistlin, seriyi seven hemen herkesin favorilerinden birisiri zaten. Karakter kendi içinde iyiyi, kötüyü, kırılgankığı ve gücü taşırken aynı zamanda gizemiyle merak da ettiriyor. Diğer karakterlerin ona karşı tutumuysa, insanı çileden çıkartabiliyor. Tass mükemmele çok yakın bir karakter. Insana "Keşke bir kender tanısaydım" dedirtiyor adeta. Kitaba başlama nedenim de zaten buydu. Sturm, Tika'yı keşfedene dek en sevmediğim karakterdi. Ikisi de fazlasıyla can sıkıyor okurken. Kitabın en büyük hatası karakterleri unutmak sanırım. Flint'i neredeyse hiç göremiyoruz. Bir de sürekli bir uyuma halinde olmasalar tadından yenmeyecek. Diğer yandan nedense karakterleri zorla bir yaşatma durumu hakim. Bir zaman sonra bu insanı sinirlendiriyor. Gruptakilerin başına onca şey gelmesine rağmen yaşama konusunda çok başarılılar. Hiç savaş görmemiş karakterlerse şans eseri birilerini yokediyorlar nedense. Grubun lideriyse Tanis diye anılan bir yarımelf. Karakter artı ve eksi yönleriyle gerçeğe en yakın olanı. Özetle güzel bir kitap ama "Illa okunması gerekenler" etiketini yapıştıracak olsaydım, ikinci kez düşünür yine de yapıştırmazdım.

Güz Alacakaranlığın EjderhalarıMargaret Weis · Laika Yayıncılık · 2014786 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sevda Günaydı