Eseri kısaca değerlendirmek gerekirse; Huizinga, Homo Ludens’te oyunun özelliklerini betimlemiş, oyun-ciddiyet karşıtlığını reddetmiş ve bunu örneklerle desteklemiş, uzmanlık alanları olan dilbilim ve kültür tarihinden yararlanarak, kültürel unsurların arkaik kökenlerindeki oyunsal karakteri irdelemiş ve oyunun kültür yaratıcı işlevini çok kapsamlı bir şekilde ortaya koymuştur. Birçok alana dair yoğun bilgi ve kavram içeren bu eseri anlayabilmek için temel felsefi, tarihi ve mitolojik bilgilere hâkim olmak ve dilbilime yönelik ilgiye sahip olmak önemli bir etken olacaktır.
