Yol Ayrımı, serinin üçüncü kitabı. Üç cildin içinde belki de en dolu, en siyasi, en eleştirel olanı. Yazarın, Osmanlının çöküşüne, Cumhuriyet kurulduktan yedi yıl sonra halkın kurtarıcılarından kurtulmak istemelerine, serbest parti deneyimine, Osmanlı kimliğine, değişen dünyada karakterlerin kimisinin içinin boşalıp ilk rüzgarda savrulmasına dair fikirlerine de çokça yer verdiği bir eser. Ne anlattığına bakmaksızın salt güzel anlattığı, muhteşem betimlediği, yarattığı karakteri yeri geldiğinde yere seren romancıları severim. Fakat anlatma biçimi kadar anlattığı olayları da tutkuyla okuduğum böyle bir esere neredeyse hasret kaldığımı da farkediyorum. Yol ayrımı gürül gürül akan bir roman. Kemal Tahir bu üç romanında gerçek bir aydın ve dünya insanı olmanın yanında izinli hürriyetle, yarım fikirle karnı doyacak bir aydın olmadığını da, köklerinden kopmayan, kökleri üzerinde yükselen soylu bir ağaç olduğunu da göstermiştir zannımca. Çok sevdim bu üç romanı. Tamam, Osmanlı'nın çöküş dönemi her zaman ilgimi cezbetmiştir. Abdülhamid’in istibdad yönetimi dahil meşrutiyet öncesi ve sonrası fikir akımları, aydınların çıkardıkları gazeteler, Fransız Devrimi'nin ilerici fikirleriyle tanışmaları kafamda capcanlı bir dünya. Buna rağmen Cumhuriyet döneminde kapanan iki parti partizanlık ve sabit fikirlilik haricinde kolay izah edilemeyecek bir durum. Daha önce Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ile Serbest Cumhuriyet Fırkası ile ilgili kitap ve makaleler okumuştum fakat ilk defa bir romanda dönemi böyle güçlü bir şekilde tasvir edilmiş gördüm. Kemal Tahir'in bu kavgada partizanca bir tutum takınmadığını görmek de sevindirici. Her iki tarafa da savurduğu kroşeleri görebiliyorsunuz. Fethi Bey'i eleştirdiğini de, partiyi kapatmak zorunda kaldığı son meclis oturumunda kalabalığın orantısız bir şekilde ona yüklenmesi karşısında ve yalnız bırakıldığı noktada roman karakteri Murat aracılığıyla yazarın ona yapılanları da içine sindiremediğini görüyor, okuyoruz.

Yol AyrımıKemal Tahir · İthaki Yayınları · 20192,895 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cengiz Tolstoyevski