Morpheus'a veda..
Ardında matem bırakan düşler lordu. Onun artık fani kısmı ölmüştür. Merhametliler ona acımamış, ardında gözlü yaşlı bir aile ve sevdiklerini bırakmıştır.
Bu cildi de diğerleri kadar sevdim. Rüyalar lordunun hikayesi, aslında hep sürüp gidiyor, bunu her ciltte anlayabilirsiniz. Ona veda etseniz bile onun ilahi kısmı yine bizimle.
En çok 100 yılda bir buluştuğu adamla ilgili olan sahnede daha fazla burukluk hissettim sanırım. Shakespeare'in Fırtına adlı eserinin yazım aşaması ve ardındaki Keder gerçeği çok hoştu. Çizimleri çok beğendim. Son cilde geçip uzun zamandır okuduğum bu seriye veda etmek üzücü. Ama Morpheus'un hep rüyalarımda olacağını biliyorum.