Bir HİÇTİM,
İnsanlar hiçliğime anlam veremeyip isimlendiremiyorlardı.
Her kafadan da bir ses eksik olmazdı tabi.
Türlü türlü lakaplarla anıldı şu garip hiçliğim.
Lakaplar, bakanlar tarafindan farklı bir anlam katıyordu hiçliğime.
Ama sadece onlar bunu görebiliyordu,
Bunu bir tek onlarin görme sebebi ise şuydu; anladiklari ve görmek istedikleri şekildeydi, nasıl olsa kılıf onlarındı.
Kırılmaya,yitilmeye, örselenip fırlatilmaya çalişildim.
Bir sünger gibiydim, etki karşisindaki tepkim çabucak eski halimi almak oldu hep.