👁 Okuması keyifli, akıcı bir roman. Ama iki karakterin gözünden aynı olayları tekrar okuduğumuz bölümlerde en azından daha derinlikli analizler beklerdim. Bazen aynı olayı olduğu gibi tekrar etti yazar. Oysaki o kısımlarda “karakterlerin aynı olaya bakış açısı” okuru daha da sarsacak şekilde ele alınabilirdi. İkili ilişkiler, kültür farkı vb. kısımlar yüzeysel bir konu olarak kaldı benim gözümde. 👁 Konu çok değişik gelmedi bana açıkçası. Takıntılı bir sosyopatın yapabileceklerine dair onlarca dizi, film, roman eskittik. Hatta okurken aklıma sürekli bir Yeşilçam filmi geldi. Sanırım Serpil Çakmaklı oynuyordu çok emin değilim, adını hatırlayamadım bir türlü. Merdiven altında demir parmaklık yapıp kadını orada esir ediyordu. Kitabın başlarında hep o film geldi aklıma. Bir diğer yapım da #You dizisi. Karakterler neredeyse aynı. Ve dizi ciddi anlamda bu kitaptan daha etkileyici. Bu şekilde “sosyopat” yapımları çok fazla tükettik gerçekten. Zaten olayların gerçek hayattan alıntı olması da işin gerilim kısmını artırıyor. Bu tipler hep var ve hep olacak: “Zorla sahip olma” ve “hükmetme” hastaları. Yine #Koku da bu çizgide harika bir eser. Ben filmini izledim ama kitabı da aynı derecede gerilim doludur eminim. “Mezarına Tüküreceğim” filmi geldi şimdi yine son cümleyi yazarken. 👁 Benim en heyecanlandığım kısımlar elbette finale yaklaştığımız bölümlerdi. Çünkü ciddi anlamda yaratıcı ve yüksek bir son bekliyordum. Hatta çok net bir tahminim de vardı ama maalesef o olmadı. Kızdım, üzüldüm. Ben, Fred’in esir kıza “kelebek” muamelesi yapmasını ve bir “koleksiyon” sahnesi ile olayları bitirmesini bekledim. Yani kızı mumyalama vb. ile saklaması gibi bir durum. Ve okur o esnada mahzende başka mumyalar olduğunu öğrenir. Çaaat FİNAL. Olmadı tabii. 👁Güzel bir eserdi, ama daha güzel olabilirdi.

KoleksiyoncuJohn Fowles · Ayrıntı Yayınları · 20208,3bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

1.164 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.