İnanmayı unutmuş bir ruha devrim oldun. Çıkış yolunu göremediğim puslu gecelere, varlığıma devrim oldun.” Devrim Altun. Bu benim. Devrim ismini layığıyla taşıyorum, çünkü ‘devrim’ sayılabilecek işlere imza attığım söylenebilir. Mesela, ben yatılı bir erkek kolejindeki tek kızım. Biricik (!) oda arkadaşım ise inanmak istemesem de bir erkek. En tuhafından, çekicisinden üstelik ve yavaş yavaş fark ettiğim üzere oldukça karanlığından. Dahası, hayatım hiç beklemediğim bir yöne doğru gidiyor. Neyse ki kötü kararlar, anlatılmaya değer iyi hikâyeler yaratır.
