Sevemiyorsanız bırakın, bizi sizde mahkum etmeyin.. Gülüşlerimizi soldurmayın, cenneti cehenneme dönüştürmeyin. Ama en önemlisi bencil olmayın.
Yazarın okuduğum ilk kitabı olmasıyla beraber aşk acısının işlendiği bir eser olduğunu belirtmek isterim. Bahsedilen şeyler aslında günümüzde yaptığımız ve yapmaya devam ettiğimiz şeyler. Her sayfasından bir ders çıkarıyorsunuz ve hayatınıza bir anlamda yön verdiriyorsunuz. Mesele yazarın yazdığı şu cümle; "Gözümüzde büyüttüğümüz insanların, aslında ne kadar da toz tanesi olduğu gösterdin uçup gitmeleriyle." zamana bırakılan her şeyin bir süre sonra eski acısını vermediğini ve gittikçe daha mutlu olduğumuzu anlıyoruz.
