”"Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım."
Grapon Kağıtları Didem Madak’ın ilk kitabı. 3 yıllık bir inziva mı diyelim yoksa bir kendini buluş mu bilemiyorum, böyle bir süreçte yazılmış kitaptaki şiirler. Bu zaman içerisinde yazdığı şiirleri kendisi değil canından çok sevdiği, annesinin emaneti olan kardeşi Işıl toplayıp bir dosya haline getirmiş ve Inkılap 2000 Şiir yarışmasına göndermiş ve ödül almış.
Hayatını biraz araştırdıktan sonra daha iyi anlamaya başlıyorsunuz şiirlerini. Ve genelde şiir okurken şairler için keşke daha fazla yazsaymış da okuyabilseymişiz diye geçirirken Didem Mamak için diyemiyorum.Yazdığı her şey yaşanmışlık taşıyor ve acılarını dile getiriyor. Daha çok yazmış olsaydın demek vicdanımı sızlatıyor.
Şiir severlere tavsiyemdir..
Şiirli günler 🕊