Tarihçi İbnü’l-Esîr, Moğollar’ın başta Bağdat olmak üzere İslâm beldeleri üzerindeki tahribatını şu sözlerle dile getirir: “Tatarlar, diğer adıyla Moğollar’ın İslâm diyarına girişleri hadisesini kaleme almaktan yıllarca çekinip durdum. Bu olayları kaydetmeyi hiç de istemiyordum. Bazen bunları yazmanın gereğine inanıyor, bir adım ileri atarken, sonra iki adım geri atıp vazgeçiyordum. İslâm’ın ve Müslümanlar’ın ölüm haberini ve başlarına gelen büyük felâketi yazmak kimin kolayına gelebilir ki? Kim bu felâketin yazılmasını ve anlatılmasını kolay görebilir? Keşke annem beni doğurmasaydı, keşke bu büyük felaketten önce ölüp gitseydim. Adım ve sanım unutulsaydı da bu olayla karşılaşmasaydım, böyle bir olayı yaşamasaydım.
Bu büyük dehşet verici hadise, gün ve gecelerimizi kararttı, hayatımızı perişan etti. Çünkü bölgede Müslümanların kökü kazındı. Eğer biri çıkar da “Allah’ın, Hz. Âdem’i yarattığından bu güne kadar böyle felâketin benzeri görülmemiştir” derse mutlaka doğru söylemiş olur. Moğol istilâsını yazan tarihler, bu olayı bütün dehşetiyle ne kadar anlatırlarsa anlatsınlar, yine de olanları tam aktarmaktan aciz kalırlar.”
Sayfa 496Kitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.