İki ırmağız, birbirine karışan iki ruh
Sesin ulaşamadığı sen, akmayı unutmuş nehir ben
İki düşüz, yoktur ölüme borcumuz
Uzaklığın boş kabri sen,hünersiz paslı hançer ben
Gel yine de unutma
Boşluğun eşiğine çekilmiş beni
Dön, dön ne olur geri
İki kulağız, sesin uzak yankısını duyan
Uğultu ve gölge sen, kanatsız kuş ben
İki kelimeyiz, çok daha yaşlı söylenceden
Hafızanın tuzu sen, çürüyen elma ben.
Sayfa 112Kitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.