Konu mektuplar olunca ve Aşka dair kırıntılar varsa kendimi kitabın içinde kaybediyorum bu naçizane itirafım dır , İnsan kendi içindeki duygu yoksunluklarını sorgularken , duygu selini gördüğünde ruhunu, aklını, kalbini, ne varsa kendine dair sorgusuzca sele bıraktığı aşikar , en azından kendi adıma böyle , Kitabı okumamda ki en ilginç nedense Heidegger ve Arendt in öğretmen öğrenci ilişkisi oluşudur , Felsefi aşk diye bir kavram varsa bu ikisi arasında geçen diyaloglardan oluşmuştur diyebilirim , Keyifli okumalar ,
