Her devrim önce kendi çocuklarını yer. Bu cümle kitabı gayet iyi özetliyor. Necib Mahfuz, Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Mısırlı sevdiğim bir yazar. Mahfuz’un kitapları okunduğunda Mısır'ın sosyal, kültürel ve siyasal yapısı hakkında fikir sahibi olmak mümkün çünkü eserleri toplumun bir aynası niteliğinde. Karnak Kafe’de 1952 Devrimi ve 1967 İsrail-Arap Savaşı’nın halk üzerindeki etkisini okuyoruz. Kurunfula eski bir dansözdür ve bu işi bıraktıktan sonra bir kafe açar. Sürekli bu kafede buluşan gençler, yaşlılar ve kafe sahibi arasında zamanla bir dostluk oluşur ve Karnak Kafe bu gençlerin buluşma yeri olur. Gençler kendilerini devrimin çocukları olarak görseler de birkaç kez sebepsiz yere tutuklanırlar ve bu süre zarfında çeşitli işkencelere maruz kalırlar. Mahfuz, toplumun çeşitli kesimlerinin 1967 Savaşı öncesi sonrası düşüncelerini aktarmış. ‘’ Masum halkımızın yürekleri üzüntüyle dağlandı. Hayattaki tek umudumuz, bir saldırı daha gerçekleştirilmesi ve kaybedilen toprakların geri alınmasıydı. Her şeye rağmen, bazı insanların hâlâ bu anın tadını çıkardığını görüyorum. O noktada, içinde bulunduğumuz mücadelenin sadece vatanımıza sadakat meselesi olmadığını anlamaya başladım; ülkenin yaşadığı en karanlık anlarda bile bu ulusal gayret, çıkarlara ve inançlara dayanan başka bir çatışma tarafından asıl amacından saptırılabiliyordu. Haziran 1967 Savaşı, bir Arap ulusu için yenilgi demekken, başka Araplar için zaferdi. Hem çeşitli tatsız gerçeklerin üzerindeki örtüyü çekip almış hem de sadece Araplarla İsrail arasında değil, Arapların kendi aralarında da geniş çaplı bir mücadelenin başlamasına neden olmuştu.''

Karnak KafeNecib Mahfuz · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2015361 okunma

·

319 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.