bazi insanlar hayati cozmus, arkasina yaslanmis gibi hissederim hep. butun bir kitabi okurken de hep boyle hissettim. olaylara bakisi, kendini ifadesi hem cok yalin hem cok espritüel ama bir yandan da bir suru duygu var icinde. sanki bir kitap okumuyorsunuz da biriyle tanisiyorsunuz, onunla yasayip onu anlamaya calisiyorsunuz gibi. hayatimda ilk defa bir kitabi okurken aglama krizlerine girdim, ara verip sakinlesip tekrar okumaya donebildim. elimden birakamadigimi soylememe gerek bile yok. filmini izlemek icinse kesinlikle oncesinde kitabi sindirmem gerek.