Bir dağ şarkısı eşliğinde başlayıp biten, başarısız bir devrim girişimini konu edinen eser, Camus'un tiyatroda da başarısını ortaya koymuştur. Özellikle en sonda ihtiyar madenci Santiago'nun sözleri hafif bir burukluk bırakır, "Ben ihtiyar Santiago, bir ömür yaşadım, mutluluk nedir bilmedim. Babam madenciydi, dedem de, dedesinin dedesi de. Evlendim sonra. İyi kadındı karım, kötülüğünü görmedim; memnun muydu deseler orası da meçhul. Bir oğlum oldu -babadan madenci- öldü gitti göçük altında. Kimsenin canını yakmadım, şikâyet etmedim hiç halimden, bir şu gençlerin hali dert oldu içime. Ne yalan söyleyeyim, iyi savaştım. Bu saatten sonra kazanacak şeyim yok ondandır belki. Kış gelecek, kar yağacak, şu dünyada kimseler adımı anmayacak."

Asturya'da İsyanAlbert Camus · Can Yayınları · 2018451 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eshade