Bazıları için var olmak ölümle başlar.. Doğmuş olmak var olmanın kanıtı değil ne yazık ki. " Hayat bir tekmedir, karna" Görülmemek, duyulmamak yaşayan maddenin saydamlığı karşısında ucu sivri bir hissiyattan başka bir şey değil. Anlattığı karakteri sahiplenen anlatıcı, kendisini dönüştürüyor ona yaklaşmak için, ve bir kere olsun ona ulaşmak istiyor içinde bulunduğu durumdan onu sıyırmak isteği ile. Aslında Lispector yine kendi ağzıyla değil, kitaba dahil olan bir başka anlatıcının ( Rodrigo S.M ) ağzıyla hikâyeyi kaleme alıyor. Baştaki ithafı bile merak uyandırıyor, kitabın geri kalan kısmına dair. Ve bir uyarı; noktalama ve imlâ deneysel, hiçbir şekilde değiştirilmemeli. Yayıncısına yaptığı uyarı ile ne üslubun ne de imlânın değiştirilmemesini istiyor. Genel olarak bakıldığında, Lispector zihinsel bir akışı, içsel bir ses ile dökmüş kağıda. Çok fazla üzerinde oynamadan, anlık görüntülerin kalemden akması gibi. Hikayeyi anlatan Rodrigo ise sık sık aralarda sesini duyuyor bize. Hikâyenin dışında ve bir o kadar dahil. Lispector'un son kitabı " yıldızın saati " .. Diğer kitaplarını okumadığım için net bir karşılaştırma yapamasam da, türünde okuduğum en lezzetli en çarpıcı kitaplardan biri olduğunu söyleyebilirim. "Bu kitap bir soru" diyor Lispector hala cevap bekleyen. Ve bazı varoluşlar hâlâ cevap beklemiyor mu ? Hâlâ bir soru olarak yaşamını sürdürenler var, cevap istencine karşın bir türlü ona ulaşamayan. Ve yıldızının ne zaman paralayacağını asla bilemeyen birileri, ölüm anında bir yıldız mı kusar ?

Yıldızın SaatiClarice Lispector · Monokl Yayınları · 2017418 okunma

·

753 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

â.