Jack London’un yine minik dostlarımızı kullanarak yazdığı, psikolojik ve sosyal mesajlar içeren romanlarından birini tamamladık. Karakter yine bir köpek ve konu da uçurumları anlatmak üzere. Hatta öyle ki hayvanların bile insanları yetiştirilme şekline göre yargıladığı üzerine konuşuyor ki size bir şey anlatacağım. Bundan birkaç sene evvel çok sevdiğim Tuzla’şk’tayım (beni tanımayanlar için Tuzla Sahili anlamına gelir ki çok severim 20 senedir Kadıköy’de oturmama rağmen oraya giderim huzur için) ve bir arkadaşımızın yetiştirdiği köpeği aklıma geldi. Aşırı akıllı hayvan ama şöyle ki mesela sahibinden alışmış eşofmana, eğer öyleyseniz gelip size kendini sevdiriyor. Arkadaş görüyor. Eğer değilseniz günlük bir kıyafetle yanınıza yaklaşmıyor ve sahibini de çekiştiriyor. Cinsinden emin değilim şimdi birkaç sene geçti ama ufak tefek şu bücürlerden biriydi işte. Kitaptaki köpeğin ise unutmadığı iki kural var. Beyaz Tanrılar Siyah Tanrılardan üstündür ve denizde yüzen kütüklerden uzak dur. İlkini tahmin ettiniz sanırım. Irkçılık yani. Diğeri de timsahlar. Beyazlarla beraberken onlara sevecen davranan ve adeta evladınız gibi seveceğiniz bir dost olurken siyahları görünce kovalamaya ve ısırmaya çalışmasıysa, neyse hakaret etmeyeceğim minik dostlarıma. Kurgu böyleyse içeriği siz tahmin edin. Harika bir öykü bizleri bekliyor. İyi okumalar dilerim..

Tanrılar ve KöpeklerJack London · Oda Yayınları · 1995732 okunma

·

414 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.