Gönderi

İnsanlar güvenlerimi parçalanmış bir kâğıt gibi önüme atmışlardı, güvenip ilerlediğim yolların sonu uçuruma değil de hep çıkmaz sokağa ulaşmıştı. Uçuruma çıksaydı, hayal kırıklığını hissetmek yerine o uçurumdan atlardım, biliyordum; kağıtları parçalamasalardı yine o kâğıtları okur yine onlara inanırdım.
Sayfa 242
··
339 görüntüleme
g okurunun profil resmi
biri sizi 3defa ekse onun hakkinda ne dusunurdunuz
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.