Seriyi elime aldığımda adından ötürü belki, okumaya en çok sabırsızlandığım kitap bu olmuştu. Aşırı hevesle başlamama rağmen sıkılarak okudum. Karakterlerin birbirinden ayrı olmaları ve dolayısıyla birbirlerinden ayrı anlatılmaları beni biraz üzdü çünkü karakterlerin diyaloglarını kahkahalarla okuyan biriydim.
Kitapta birbirine bağlayamadığım, kopukluk hissettiğim yerler oldu. Genel hikaye birbirini sürekli tekrar ediyormuş hissi verdi ve artık yeter farklı bir şey olsun dedim yer yer. Ama benim sıkılmış olmamın kitabın kötü olduğu anlamına gelmediğini biliyorum çünkü seri başlı başına müthiş bir hayal gücüyle yazılmış. Sıkılmış olmam benim hayal gücümün darlığından mı diye sorguladım sonradan.
Bu kitapta etkilendiğim ve üzerine uzunca düşündüğüm bir cümle oldu: "Başka türlü olabileceği aklına hiç gelmediği için 'Evrende yalnızız' diye düşünmeye bile kalkışmadığını bir hayal et."