Evvel zaman içinde bir Peygamber yaşamış... Bu peygamber üzgün bir çocuk görünce nedenini sorar; çocuk kuşunun öldüğünü söyler. Peygamber bir süre sonra çocuğa ölen kuşu için taziye ziyaretine gider, başsağlığı diler. Yine aynı Peygamber arkadaşlarıyla otururken yağmur yağar, arkadaşlarının şaşkın bakışları arasında elbisesinin eteğini kaldırarak yağmuru eteğiyle doldurmaya çalışır. Yine aynı Peygamberi düşmanları onu sevdiği şehirden kovarlar, oda başka bir şehre gider. Bu sefer de orayı başına yıkmak için gelirlerken arada karşılarlar ve savaşırlar. Savaş aleyhe dönerken peygamberin arkadaşları "bir beddua etsen de kahrolsalar" deyince O da beddua bir tarafa çocuk merhameti ve bağışlayıcılığı ile "Bilselerdi Yapmazlardı" der. Kitap hakkında bilgi verecek olursam; Çok karamsar bir kitap ve bu kısa dünya için bu kadar karamsarlık fazla. Mutluluk üreten ve mutluluk tüketen insanlar olduğu gibi bu kitapta karamsarlık verip mutluluk tüketiyor. Belki farklı bir tarz olarak okunup atılabilir.

Sakın Büyüme ÇocukMuhammet Recep Arar · Hayykitap · 2018487 okunma

·

157 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Osman Berk