Kitabın baş karakteri olan Leni ile o kadar bütünleşmişim ki farkında olmadan gözlerimin dolduğu zamanlar, korktuğum, üzüldüğüm, heyecanlandığım, sevindiğim pek çok cümle oldu. Cora... bazen sende kendimi gördüm fakat sevginin zarar vermeyen bir şey olduğunu sonunda öğrendiğim için çoğu zaman sana kızdım. Iri Marge... gerçekten güçlü bir kadın olduğunu adının geçtiği her satırda derinlemesine hissettim. Ernt senden çok da bahsetmek istemiyorum, sana çok öfke doluyum! Bazen ben de konfor alanımın dışına çıkmak istiyorum ama sanırım hiçbir zaman bu kadar cesaretli olup kitabımızdaki bu aile gibi her şeyi geride bırakıp Alaska'ya taşınamayacağım... Bu yüzden cesaretlerine hayran kaldım, ağzım açık okudum o kısımları. Kitabın dili çok basitti bu yüzden çok kısa sürede kitabı okudum (kendimi çok kaptırdığım için elimden bırakamadım) ve bu beni çok güzel tatmin etti. Kristin Hannah senin sağlam kaleminle, güçlü senaryonla tanışmam geç de olsa artık sık sık yollarımızın kesişeceğine eminim.

Büyük YalnızlıkKristin Hannah · Pegasus Yayınları · 2019574 okunma

·

300 görüntüleme

Abdullah Punarkaya

@Meteehann ·

16 Ocak 02:56

Ernt’e öfke duymak yerine savaşın insan psikolojisinde nasıl bir dengesizlik yarattığını fark etmek gerekirdi. Alkolik, karamsar, ruhsal açıdan bitik durumda bir insan sonuçta. Kitapta savaştan öncesine dair çok fazla detay verilmese de Cora o günler hatrına Ernt’e katlanmakta. Leni ve Cora arasındaki bağlılığı da Ernt’i her şeye rağmen kazanma isteği oluşturuyor zaten. Ernt’i geri kazansalar muhtemelen Tom Walker’dan çok daha esaslı olurdu. :))

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülser