Kitap ilki gibi yine akıcı ilerlemeye devam etti. Kimi yerde ağladım, hüzünlendim kimi yerde de kahkalara boğuldum. Karan Çakıl hayranlığım burada da devam etti. Asiye olan tavırlarına, birbirlerini anlama tarzlarına, konuşma şekillerine hayran kaldım. Ama bir diğer hayran kaldigin isim ise Yaşar Çakıl. Türkan'a olan aşkına ve Karan'ı kaç yaşında olursa olsun çocuk gibi koruyup kollamasına bayıldım, hayran kaldım. Asi'ye de elbette hayranım. Herşeye rağmen dik durmaya çalışması, yenilgiye uğramama çabası beni kimi yerde sevindirdi kimi yerde de hüzünlenirdi. En aşık olduğum nokta ise ikisininde hiç kimseye göstermediği hüzünlerini ve yaşayamadığı çocukluklarını birbirlerine göstermeleri ve beraber yaşamaları. Yazarın ve Yayın evinin ellerine sağlık ❤ Harika bir iş başarmışlar.