Tuna'dan Kahire'ye dek uzanan Gezgin Stavro (ya da Dragomir)'nun hikayesini ve onun gözünden o dönemin (18-19. yy) insanlarının, onların ahlâk anlayışlarını aile ve cinsiyet bağlamında sergilerken diğer yandan anasını ve kardeşini yitirmiş kayıp bir gencin yaşama tutunuşuna tanık oluyoruz okurken. "Dünya güzel mi?.. Yok canım, düpedüz yalan bu!.. Bütün güzellik, sevinç dolu olduğu sürece kendi yüreğimizden geliyor. Nitekim, o güzelim Lübnan toprağı da hem benim yüreğime hem Barba Yani'nin bedenine mezar oldu." Büyük bir sevgiyle bağlı olduğu Kira'sını yitirdiğinde kendini de yitiriyor sevgili Dragomir. Yana yakıla onu ararken sığındığı, güvendiği insanların elinde kendi özgürlüğünü de kaybediyor, bu sayede en alçak ve en kara yönünü gördüğü insana olan inancını, sevgi ve güvenini de... Tam bir köpekten öğrendiği üzere insanlara güvenmeyi bıraktığı bir anda Kira'nın hayaliyle yitip giden insanlık Barba Yani suretinde yeniden buluyor kendisini. Hayat iniş çıkışlarla dolu ve sevgili yazar; Stavro'nun hem acısını hem sevincini içinden geçtiği toprakları ve insanları betimleyerek bu inişli çıkışlı yolu, doğuyu, kültürünü, yaşantısı, giyim kuşamından kullandığı dile değin akıcı ve sade bir dille anlatmış. Tavsiye kitaplardandır efenim.

Kira KiralinaPanait Istrati · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20211,072 okunma

·

203 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tülay