TEKNOLOJİ YORGUNU
Teknoloji alıp yürüdükçe artıyor yalnızlığımız
Ne tuhaf… Onca küçük ve büyük ekran yetmiyor bize
Chat’ler, mesajlar, cepler ve internette saatlerce gezinme
Yine de dinmiyor üzüntü, bitmiyor iç sıkıntımız
Onca makinenin, aletin ve elektronik mucizenin yanında
Tanrım… Ne kadar küçük, minik ve yalnızız
Yüreğimiz bezgin, terden ıslanmış alnımız
Sanki mutluluk uzak bir düş, hangi Kaf Dağı’nın ardında
Dönme Dolap, 
Atilla Dorsay , GOA yay, İstanbul, 2010, s. 64-66
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.