Aslında ölüm her an bizimle ama gençliğin verdiği heyecan, enerji, bedensel güç onu düşünsel boyutta uzaklaştırıyor bizden ve eğer sağlıkla yaşlanmayı başarabilmişsek yaş alınan her yıl ölümü daha fazla düşünmeye başlıyoruz hepimiz. İtalo’nun anlatmak istediği gibi.
Senkronize okumalarımız Zeno’nun yaşlığından metinle devam etti bu ay. Okuyanlar bilir, Zeno ilginç bir karakter ve Svevo onun psikolojisini çok güzel tahlil eder.
Ölümden yakayı sıyırmak için hayata kaçamak (!!) anlamlar yüklemek, yaşlandıkça değişen bakış açısı ve “daha buradayım, dimdik ayakta duruyor ve sana her yönden meydan okuyorum“ diyen bir karakterin kısa metnini okumak isteyenler buyursunlar.
Kahramanımız ölümü kandırmış olabilir mi sizce?