!! SPOILER İÇERİR !! Özetlemek gerekirse Leigh Bardugo istediğim isteyebileceğim her şeyi elime verdi ve sonra hepsini elimden aldı... Son 20-40 sayfayı ağlayarak geçirdim zaten, Matthias'a veda etmek asla ama asla istemediğim bir şeydi ve o an gelince her saniyesinden nefret ettim. Her saniyesinden. Nina ve Matthias her şeyin en güzelini hak ediyor itiraz kabul etmiyorum, beraber yaşlanmayı hak ediyorlardı böyle ayrı düşmeyi değil. Ayrıca kafayı yiyeceğim Matthias'ın yaptığı son şey Nina'yı öpmek, söylediği son söz Nina'nın onun evi olması ve gördüğü son rüya da Nina'ydı. Gerçekten Bardugo bana bunu neden yapıyorsun Kaz ve Inej'in sahnelerinde kafayı yedim ve ilişkileri için en gerçekçi sonun bu olduğunu biliyorum ama umutsuzca romantik olan uslanmaz tarafım daha fazlasını istiyordu yalan yok... Yine de Kaz'ın yavaş yavaş deri fobisinin üstüne gitmeye başlamasına sevindim, Inej ile tekrar birleşmelerini iple çekiyorum hüü Ayrıca ayrıca bu kitapta Wylan ve Jesper'ın karakterlerine daha derin girişler yapıldı ve her anından keyif aldım. İkisinin de bilmediğimiz yönlerini gördük ve bu benim çok hoşuma gitti. Kitabın her ayrıntısı üzerinde saatlerce konuşulacak kadar güzel ve ince düşünüldüğü için daha fazla uzatmayacağım, aklıma gelen ilk düşünceler bunlar ve anlayacağınız üzere hala bir Matthias şokundayım. Muhteşem bir kitaptı ama doydum mu? Hayır. Daha fazla Kanej daha fazla Wesper her şeyden önemlisi daha fazla Helnik istiyorum oh bir de dipnot her şey çözülüp de Kaz'ın asla anlayamadığım planının bir bir yerine oturuşunu izlemek çok tatmin ediciydi evet

Sahte KrallıkLeigh Bardugo · Novella Dinamik · 20172,628 okunma

·

113 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gökçe