Yoluna harc etmeğe göz yaşı sîmimdir benim
Başta göz merdümi gözler kerîmimdir benim
Derdsiz olmak gönül tende azâb-ı rûhdur
Yârsuz cennet gülü nâr-ı cahîmimdir benim
Akla din hengâmeyi baştan gidersin aradan
Derd-i dilber var iken bilmem o kimimdir benim
Şemse ben verdim çerağ-ı şevki bir abdâldır
Kâinâta fer veran tab'-ı selîmimdir benim
Gör ne âlî-himmetem halvetgehimde şâh-ı aşk
Hem-nişînim hem-demim yârim nedîmimdir benim
Tıfl-i eşkim hayli demdir ayağın toprağıdır
Rahm kıl kim ayağa düşmüş yetîmimdir benim
Tâli'imden ya felekten mi Hayâlî bilmezem
Görsem ol gün yüzlümü sâyem garîmimdir benim
Sayfa 92 - "YÂ NASÎB"BENDEN SANA
·
100 görüntüleme
"Yâ Nasîb" diyerek açtığım saife
~Benden sana~
Gözyaşım, senin yoluna harcamak üzere gümüşlerdir;
Başımdaki göz de, gözbebeğini bakıp koruyan cömert bir kişi gibidir.
Ey gönül! Bedende dert olmaması, rûha azap verir.
Yâr olmadan, cennet gülü, bana cehennem ateşi gibi gelir.
Akla söyleyin, önce, kavgayı aradan gidersin;
Güzellerin derdi var iken akıl benim neyim olur?
Bir gezginci derviş olan güneşe, şevk meş'alesini ben verdim;
Bu yüzden kâinata ışık veren güneş değil, benim kusursuz yaradılışımdır.
Gör ne kadar yüce himmete sâhibim;
Aşk şâhı, birlikte oturup kalktığım, dostum ve sohbet arkadaşımdır.
Gözyaşı çocuğum, hayli zamandır ayağının toprağına düşmüştür;
Ona acı; çünkü o ayağa düşmüş yetimimdir.
Hayâlî, o güneş yüzlü sevgilimi görsen, tâlihimden mi, yoksa felekten mi bilmem, gölgem benim hasmımdır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.