"Geçmişe gidebilseydiniz ama yalnızca kahvenizi soğuyana kadar orada kalabilseydiniz ne yapardınız?"
Japon yazar 
Toshikazu Kawaguchi 'nin 
Kahve Soğumadan Önce adlı romanı bu düşündürücü cümle ile başlıyor.
Tokyo'nun ara sokaklarında bulunan Funiculi Funicula adlı küçük bir kafe. Sadece üç masa ve altı sandalyesi olan bu kafede gelenler için özenle demlenen kahveler yapılmaktadır ama bu kafenin şehir efsanesine dönen bir de özel hizmeti vardır. Kafede bulunan sandalyelerin biri özel bir sandalyedir ve o sandalyeye oturduğunuz takdirde geçmişte seçtiğiniz bir zaman dilimine geri dönebilmek mümkün olmaktadır. Ama sadece kahveniz soğuyunca dek vaktiniz olduğunu unutmadan. Zamanda yolculuk yapmak her ne kadar mümkün olsa da bunu yapabilmek için bazı şartları da yerine getirmek gerekmektedir. Kahve Soğumadan Önce dört ziyaretçinin, zamanda yolculuklarının ve bu yolculuklarının sonuçlarını anlatıyor.
Kitap aslında bir tiyatro oyunu olarak kaleme alınmış ve ilk olarak da tiyatro da sahnelenmiş, sonrasında kitaplaştırılmış. Ortaya da naif karakterleri ve birbirinden farklı hikayeleriyle güzel bir kitap çıkmış. Her hikaye kendi içinde ayrı bir hüzün ve mucize taşıyor.
Geçmişe gidebilseydiniz siz kiminle buluşmak isterdiniz?.
İnsanoğlu çoğu zaman ikinci bir şansı olsun istiyor ama bu her zaman mümkün olamıyor ne yazık ki. Bir daha görmeyi ümit ettiğiniz kişilerle bir araya gelmek, söylenmemiş sözler, ertelenmiş kararlar çoğu zaman hayatın gidişatını değiştirebiliyor. Hayatı keşkelerle değil de iyikilerle yaşamak mümkün olsa ne güzel olurdu. Ben severek okudum Kahve Soğumadan Önce 'yi.
Okuyacaklara da keyifli okumalar olsun.
·
3.193 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.