Biraz okuyup uzun bir ara verdikten sonra en baştan başladım. Su gibi aktı gitti zaten. Öğretmenler, hukukçular, papazlar, rahipler , hükümdarlar kısaca kimse Erasmus un oklarindan kurtulamıyor malesef. Bir öğretmen olarak okuduğum şu satırlar, " Öğretmen odası mı dedim ? Tecrit odası demek daha doğru olurdu ya da daha doğrusu islahhane veya kesimhane demek gerekiyor.... " Hem güldürdü, hem üzdü. Zaten kitap boyuncada bu duyguyu yaşıyoruz sanki .Din , eğitim, liderler ve daha birçok konuda ,yani kisaca eleştirilen her şeyin aslında onca zaman sonra bile hiçbir şekilde değişmemiş olduğunu acı bir şekilde fark ediyoruz. Konuşacak, tartışacak o kadar çok şey var ki bu kitapta. Herkes okumalı.
