Din, insanın dünyayı değiştirmeye katılmaksızın kendi kendisini değiştiremeyeceğini unuttuğu veya bilmediği zaman ruhsuz ibadetler ve boş efsaneler haline gelir. Çünkü bu eylem, onu bu değiştirme işine katılan başka insana açılmaya zorlar. Onu, mayasını imanından alan aynı eylemin sebep olduğu hiç görülmedik direnişlerini yeniliğe kucak açmaya iteler.
Sayfa 260 - Pınar YayınlarıKitabı okudu
·
159 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.