Kitabın ismi ilk başta okuduğunuzda size pek bir şey ifade etmiyor. Zaten kitabın sonlarına kadar da isminin anlamı üzerinde düşünmüyorsunuz. Çünkü içinde anlatılan o kadar geniş bir dünya var ki... Genç sultan Mehmet yeni bir çağın kapılarını açmak üzere ilk büyük seferine hazırlanırken dünya yepyeni bir güne uyanacaktır. Beyazıt Akman'ın İmparatorluk serisi bu kitapla başlıyor. İkinci kitabını daha evvelinden okuduğum ve İstanbul'un fethinin ayrıntılarını bilmem kaçıncı defa okuduğumdan olsa gerek, kitap hem üslup hem içerik olarak fazlasıyla tanıdık geldi. Bu yüzden de yer yer sıkılmadım desem yalan olur. Yine de Beyazıt Akman'ın bu anlatım tarzını seviyorum. Bir tarihi romanda beklediğim hemen her şeyi buldum. Roman İstanbul'un fethini temel alırken çok geniş bir perspektif çiziyor ve içine istemediğiniz kadar çok unsuru dahil ediyor. Osmanlı Devleti'nin merkezi Edirne, fethe hazırlanan genç sultan, Doğu Roma, Vatikan, Cenevizliler, Venedikliler, Tapınak Şövalyeleri, Drakula olarak da bilinen Vlad Tepeş, yeniçeri ortaları, Venedikli seyyah Alberti, Osmanlı medreselerindeki müderrisler, mühendisler, nakkaşlar, kemankeşler ve her İstanbul'un fethi hikayesinde bulunan olmazsa olmazımız topçu ustası Urban... Hepsi bilindik olduğu halde yeniden ve yeniden okunacak kadar güzel bir şekilde arz edilmiş okuyucuya. Beğendiğim pek çok yeri oldu. Venedikli seyyah Alberti'nin gözlemlerinden oluşan Osmanlı toplum anlayışının anlatıldığı kısımlar gerçekten ilgi çekiciydi. İskender ve Ulubatlı Hasan'la birlikte birçok yeniçerinin eğitilirken hangi aşamalardan geçtiğini, nasıl bir terbiye aldıklarını, disiplinlerini ve aralarında geçen konuşmaları zevkle okudum. Sultan olmak üzere yetiştirilen şehzadenin Molla Gürani ile sohbetleri de bir şehzadenin nasıl yetiştirildiğine dair detaylı bilgiler veriyor. Bu ikinci kitapta da üzerinde sıklıkla durulan bir konuydu. Beğenmediğim kısımlar da oldu elbette. Venedikli Alberti dışında karakterler derinlik kazanamamış. Yazar fethi bütün ayrıntılarıyla anlatmak isterken detaylara fazla girmiş ve karakterler basit düzeyde kalmış. İkinci kitapta olduğu gibi bu kitapta da aşırıya kaçan bir milliyetçilik olduğunu düşünüyorum. Üstelik bu sadece sürekli Türkleri överek değil, yabancılar da sürekli aşağılanarak yapılmış. Haçlı şövalyeleri komik bir şekilde etrafta "Hımm, acaba bugün kime kötülük yapsam?" şeklinde söylemlerle etrafta dolaşıyor. Doğrudur ya da yanlıştır, bu tarz söylemler olayları yapaylaştırıyor. Yazar romanda Doğu'nun ve Batı'nın imparatorunu anlatırken Doğu ile Batı arasındaki farklara ve benzerliklere değiniyor, iki ayrı dünyayı sürekli birleştirmek istiyor. Bunu özellikle Alberti'nin ölen karısı ve şimdi sevdiği kadın Nilüfer arasındaki benzetmelerle, Alexander'ın yeniçeri İskender'e dönüşümüyle, resim sanatında Doğu'nun minyatür, Batı'nın perspektif anlayışını karşılaştırarak anlatmaya çalışıyor. Bunda da gayet başarılı. İstanbul'un fethiyle beraber halk gözünü yeni bir dünyanın ilk gününe aralayacak ve dünya yepyeni bir döneme girecektir. Epsilon Yayınları da birkaç ufak kelime hatası haricinde bu kadar özenli bir çalışma yaptıkları için ayrıca takdiri hak ediyor. Keyifli okumalar...

Dünyanın İlk GünüBeyazıt Akman · Epsilon Yayınları · 20183,320 okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.