adam bu kitabı tam 75 yıl önce yayımlamış, okuyunca sanki dün yazmış gibi. sabahattin ali etrafındaki insanları çok güzel yorumlamış.
bu kitabı okuyan bir sürü insanın kendini "ömer" gibi görmesi normal, zira ne istediğini bilmemek ya da bilmiyormuş gibi yapmak garip bir moda oldu artık. insan bu şekilde orjinal göründüğünü sanıyor, halbuki bir "bedri" ol canımı ciğerimi ye.
ayrıca kitabın en güzel cümlesini de en etkileyici yerde gördüm, o sayfayı iki üç defa okudum, yazabilme yeteneği gerçekten çok başka güzel.
"iyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir."
