Merhametle değil mantıkla açıklanabilecek şeyler, zavallı Sokrates demeden edemiyorum tarih okuduğumda. Mantığın kendi pergeline çeviremeyeceği hiçbir eğri yok. Konuşa konuşa bir yanlış dahi bir sarmal hâline getirilebilir. Doğruyu bulmuyor, doğrultmak için çalışıyor mekanizması. Bu kadar hissi yaklaşmak yakışık alıyor mu bilmiyorum, zaten çoğu zaman da belirtmem yorumlarımı. Temelinde akıl değil de, duyguların bulunduğu yorumlarım... Ne var ki bazen boynum bükük kalıyor kadınlar hakkındaki bazı söylemler karşısında, açıkçası buraya ne hissederek geldiğimi bile bilmiyorum. Rosa işte, bizim R.