Kişisel gelişim kitaplarını sevmiyorum. Ancak kitabı okumaya başlamadan önce arka kapaktaki Cemil Meriç’in kitapla ilgili düşüncelerini görmek beni heyecanlandırmıştı. Kitabı kötüleyen tek bir inceleme yazısına dahi rastlamadım. Fakat okuduğumda büyük bir hayal kırıklığına uğradım.
Kitabın içeriğiyle ilgili yorumuma geçmeden önce dilinden bahsetmek istiyorum. Ben çok fazla makale okuduğum için dili bana ağır gelmedi. Ama siz çok fazla makale ve tez okumuyorsanız biraz ağır gelebilir. Zaten yazımı da bir tez gibi yazılmıştı.
İçeriğine geldiğimde ise yazarın kendisiyle çok fazla çeliştiğini gördüm. Bunun haricinde söylediği şeylere katılmadığım çok nokta oldu. Mesela kadınlar, spor ve gençlik ile ilgili söyledikleri kabul edilemezdi. Tabii ki bunu dönem şartlarına göre değerlendirmek gerekiyor. Bu yüzden yazara kızmıyorum. Kızdığım tek nokta; bu kadar insanın bu kitabı okumasına rağmen hâlâ “beni çok değiştirdi”, “işte hayatımın kitabı” gibi iddialı söylemlerde bulunan insanlar. Bahsedildiği gibi iddialı mesajlar yok. Aslında kısaca söylemek gerekirse bu kitabın abartılan kitaplar arasında olduğunu düşünüyorum.
