Öncelikle Mehmed Uzun'nun okuduğum ilk kitabıydı, kitabın anlatımı merak uyandırıcı, kelimeleri çok etkileyiciydi. Baz ve Kevok'un hikayesi; Baz devletin derinliklerinde, yalancı bir geçmişle beslenmiş bir komutan... Kevok, üniversiteyi bırakıp sevdiğinin ardı sıra dağları mekân tutan idealist bir genç kız ve bununla birlikte akıp giden, bir halkın makus talihi ve geleceği... Baz, daha Kevok bebekken onunla aynı ortamda olması ve yirmi yıl kadar sonra tekrar ama başka bir şekilde karşılaşması... Kevokun bileğindeki ben sayesinde tanıması... Kitap baştan sona etkileyiciydi. Bir yandan Bazın hiç bir zaman öğrenemediği kendisi, kendisinin kim olduğu sonsuza dek öğrenememesi, acımasız yalanlarla kandırılıp eşsiz, korkusuz bir komutan olarak yetiştirildi ve ardından başı kesilmeyen ölüm ve kan.. Diğer yandan Kevok; sevdiğinin ardından ölümün hiç kesilmediği yerlerde direnişci olarak benimsedi kendini, ilk karşılaştıklarında Baz hiç duymadığı bir duyguyla sarsıldı adeta, bu duguyu hiç yaşamamıştı. Ardından kaçış planları o esnada büyüyen âşkları, yazgıları... onları en umulmadık zamanda buluşturup ölüme yolcu eder.. Kesinikle çok beğendiğim bir roman oldu, kitabı tavsiye edenlere çok teşekkür ederim. Okumayı düşünenlere de şidettle tavsiye ederim..

Aşk Gibi Aydınlık Ölüm Gibi KaranlıkMehmed Uzun · İthaki Yayınları · 20209,6bin okunma

··

2.573 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ceylan