Sorun bende mi eserde mi diye düşünürken 30 gün bitmiş, tabi ki çoğunluğu benim miskinliğimin neticesi o net. Ayrıca sanırım ben öykü'den de anlamıyorum, e nihayetinde yazarımız da psikiyatrist olunca yer yer boş baktığım satırlar arasında kaybolmuş olabilirim. Ama illa ki kendimi bulduğun bir sürü bölüm, satırı gözüme sokarcasına çizdiğim onca kısım, yüreğimi kanatan çocukluğun kapanmayan yaraları, içimi ısıtan cümleler hatırlamak istediklerim arasında kalmalı. Anlamlandırmayı başarabildiğim öykülere selam olsun o zaman 🪶 . " Çölde sizi ayartacak dış dünya sıfırlanır ve yan yollar kaybolur. Yalnız kendi içinizde bir yol bırakır çöl. Kum tepeleri aşmakla bitmez, aslına bakarsanız, hayatın bütün badireleri de kum tepeleri gibi birbirine benzer. Ve o tepelerin ardından bir serap ülkesi boy verecek ümidiyle yaşarız. Vahaya erişen de kumların yeknesaklığından gına getirmeyenler, her şeye rağmen ricat etmenlerdir. Güzergahını kendilerine menzil kılanlar ne mutludur." . ".. beni köyün delisi ile korkuturdu kendi evimizin dışı hep deli Mehmet'te delimehmetler küçük kızları kaçırırlardı." . "Bizim yüzümüz kızarır madam. Söyleyemeyiz, biz uzaktan sevmelerde birinciyiz." (Sayar, K.)

Otoyol UykusuKemal Sayar · Kapı Yayınları · 2017681 okunma

·

209 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Enesay