Annem bizim için hep bir orduda subaylık düşlerdi; babam ise imparatorluk seçiminde oy kullanma yetkisi bulunan bir grandüşesle evlendiğimizi. Bütün bunlara karşın anne ve baba olarak çok iyi insanlardı. Ama öylesine dalgındılar ki, ikimiz de aşağı yukarı kendi halimize bırakılmış olarak büyüdük. Kötü mü oldu bu? İyi mi? Kim söyleyebilir?